مودم سیم کارت خور؛ سوپرمن دنیای مودم‌ها

مودم سیم کارت خور را می‌توان یکی از مهم‌ترین روش‌های ارتباطی برای فعالان حوزه‌ی ارتباطات، در زمینه‌ی رفع نیاز روز افزون بشر به فناوری اینترنت، دانست. روزبه‌روز به تعداد مشترکین این مودم‌ها افزوده می‌شود و همین موضوع گواهی بر کاربردی بودن آن‌ها نسبت به سایر رقبایشان است. یکی از دلایل محبوبیت بسیار این مودم‌ها را می‌توان قیمت مقرون‌به‌صرفه‌ی آن‌ها دانست. کاربران این مودم‌ها می‌توانند با صرف هزینه‌ای اندک، محصولی دریافت کنند که پاسخگوی نیاز همیشگی آن‌ها به اینترنت پرسرعت و باکیفیت است. این مودم‌ها نه تنها به‌خودی‌خود قیمتی پایین‌تر از سایر رقبایشان دارند، بلکه برخی از بسته‌های اینترنتی که برایشان طراحی شده نیز، ارزان‌تر و البته سهل الوصول‌تر از بسته‌های طراحی شده برای مودم‌های دیگرند. تمام این‌ها در کنار یکدیگر، خبر از وجود محصولی در بازار فناوری می‌دهند که زیرورو کردن اطلاعات مرتبط به آن می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. در ادامه قرار است همین کار را انجام دهیم، یک مودم سیم کارت خور را بگذاریم روی میز مجازی‌مان و آن را از هر جهت بررسی کنیم.

همیشه به یاد داشته باشید که…

اندازه‌ی مناسب، پرتابل بودن و سهولت فعال‌سازی مودم‌های جیبی از جمله مهم‌ترین تفاوت‌های این مودم‌ها با سایر رقبایشان هستند. جدای از این تفاوت‌ها، مودم‌های جیبی را می‌توان در شرایطی استفاده کرد، که سایر مودم‌ها به هیچ عنوان در آن جا کاربرد ندارند.

سیر تکامل مودم های سیم کارت خور

مودم‌های سیم کارت خور، به‌مرور زمان از جهات مختلفی تکامل پیدا کردند. اولین نسل از این مودم‌ها دانگلی بودند. مودم‌های دانگلی برای به‌اشتراک‌گذاری اینترنت با دیوایس‌های دیگر، از طریق درگاه‌های USB به آن‌ها متصل می‌شدند و بدین ترتیب عملکردشان را به انجام می‌رسانند. این مودم‌ها به‌تدریج پیشرفت کردند و سپس دو نسل باتری خور و برقی مودم‌های سیم کارتی به بازار عرضه شدند. خود مودم‌های دانگلی نیز از پیشرفت فناوری جا نماندند و امروزه برخی از انواع این مودم‌ها، جدای از اشتراک اینترنت از طریق دانگل، شبکه‌ای برای اتصال وای‌فای نیز در اختیار سایر دیوایس‌ها قرار می‌دهند.

سه فناوری راه‌گشا در مودم‌های سیم کارت خور

اگر بخواهیم مودم‌های جیبی را براساس فناوری‌های به‌کار رفته در آن‌ها طبقه‌بندی کنیم، می‌توانیم آن‌ها را در سه گروه مجزا قرار دهیم. این سه گروه مجزا به شرح زیرند:

• گروه اول، مودم‌های همراه هستند. درون ساختار داخلی این مودم‌ها یک باتری قابل شارژ تعبیه شده است. برای استفاده از این مودم‌ها کافی است آن‌ها را به شارژ بزنید و سپس هر جا که دلتان خواست، از شبکه‌ی اینترنت‌شان استفاده کنید. معمولاً وقتی حرف از مودم 4G می‌شود، اکثر مردم به یاد همین مدل از مودم‌های سیم کارت خور می‌افتند. مودم‌هایی که با یک بار شارژ شدن ساعت‌ها برایتان کار می‌کنند و می‌توانید در مسیر رفت‌و‌آمد به محل کار، در کلاس‌ها و کتابخانه‌ها، در مترو، سفر و خلاصه هر جایی که فکرش را بکنید از آن‌ها استفاده کنید.
• دومین دسته از انواع مودم‌های سیم کارت خور، شامل مودم‌هایی است که باتری ندارند. اگرچه عملکرد این مودم‌ها وابسته به نیروی برق است و نمی‌توان آن‌ها را به‌صورت جیبی مورد استفاده قرار داد، همچنان دو قابلیت بسیار مهم دارند. اول اینکه برای نصب این مودم‌ها، نیازمند دسترسی به خط تلفن نیستید. به بیان دیگر، تنها چیزهایی که برای فعال‌سازی این مودم‌ها به آن‌ها نیاز دارید یک سیم کارت و یک پریز برق است؛ بنابراین، شما نه تنها می‌توانید در کارگاه‌ها، کلاس‌ها، کتابخانه و محل کار از این مودم‌ها استفاده کنید، بلکه با تجهیز ماشین‌تان به یک آداپتور ساده یا یک مبدل که بتواند برق خودرو را به برق 220 تبدیل کند، می‌توانید حتی در سفر هم به شبکه‌ی اینترنت تامین شده توسط این مودم‌ها متصل شوید. ضمناً، این مودم‌ها نسبت به مودم‌های گروه اول، قدرت دریافت و ارسال بیشتری دارند. این بدان معنا است که کاربران مودم‌های سیم کارتی برقی، به شبکه‌ی اینترنت قدرتمندتری متصل می‌شوند.
• سومین نوع از مودم سیم کارت خور با دانگل کار می‌کند. این مودم‌ها پس از فعال شدن، از طریق درگاه‌های USB به دیوایس‌های مختلف متصل می‌شوند و ارتباط آن با‌ دیوایس‌ها به شبکه‌ی جهانی ارتباطات را برقرار می‌کنند. برخی از مودم‌های دانگل، جدای از دستگاه اصلی که به آن متصل می‌شوند، شبکه‌ای از وای-فای نیز در اختیار سایر دستگاه‌های اطراف می‌گذارند.

با مودم‌ جیبی ؛ گوشی موبایل خودت را نجات بده

تقریبا هرجا که امکان استفاده از مودم‌ ADSL و VDSL فراهم نباشند، مودم‌های سیم کارت خور مانند سوپرمن به داد کاربران اینترنت می‌رسند؛ البته که در ادامه ریز کاربردهای این مودم‌ها را برایتان شرح خواهم داد؛ اما، بگذارید در گام اول برایتان یک مثال ساده بزنم. بسیاری از دفاتر خصوصی، کارگاه‌ها و اماکنی از این دست، از سیم‌کشی خطوط تلفن بی‌بهره‌اند. افرادی که در این شرایط به‌دنبال راه‌حل‌هایی مانند به‌کارگیری هات اسپات تلفن همراه رفته‌اند، قطعاً از معایب این روش آگاه هستند؛ برای مثال، تبدیل کردن تلفن همراه به یک هات اسپات، این امکان را برای سایرین فراهم می‌کند که دیوایس مادر را به‌راحتی و با چند نرم‌افزار ساده مورد حمله‌های امنیتی قرار دهند.

تبدیل کردن تلفن موبایل به هات اسپات، باعث تخلیه‌ی سریع باتری این دیوایس‌ها می‌شود و در آخر، بسیاری از بسته‌های اینترنتی عرضه شده برای مودم‌های جیبی، قابل استفاده روی گوشی‌موبایل نیستند. موارد ذکر شده، همگی بیانگر برتری سخت‌افزاری و نرم‌افزاری مودم‌ سیم کارت خور، در برابر هات اسپات موبایل محسوب می‌شوند. وقتی نه خط تلفن موجود است و نه هات اسپات موبایل آن‌طور که باید کارآمد است، بسیاری از سیستم‌های به‌کار‌رفته در کارگاه‌ها و ادارات، از جمله سیستم‌های مرتبط با دوربین‌های مدار بسته لنگ می‌مانند. در این شرایط است که سوپرمن معروف از راه می‌رسد تا بار دیگر، پیشرفت تکنولوژی به نفع انسان‌ها تمام شود.

احتمالا شما هم حداقل یک بار از گوشی‌موبایل خود به عنوان هات اسپات استفاده کرده‌اید و می‌دانید که در طولانی مدت، اتصال دیوایس‌ها به هات اسپات به‌صورت خود‌به‌خود ‌قطع می‌شود؛ از طرفی هرچه تعداد دیوایس‌های متصل به یک تلفن همراه بیشتر باشد، آنتن‌دهی آن کاهش پیدا می‌کند. خبر خوش این است که این باگ‌ها در طراحی مودم سیم کارت خور رفع‌و‌رجوع شده‌اند. جدای از اینترنت قدرتمندی که این مودم‌ها در اختیار کاربران می‌گذارند، برخی از انواع مودم سیم کارت خور قابلیت تبدیل شدن به چراغ قوه و پاوربانک را نیز دارند. بدین ترتیب شما با تهیه‌ی یک مودم سیم کارت خور، نه تنها به اینترنت همراه دسترسی دارید، بلکه باتری تلفن همراه خود را از تخلیه شدن‌های پیاپی نجات می‌دهید و یک پاوربانک استاندارد نیز برایش تهیه می‌کنید.

اینترنتی که در جیب‌تان جا می‌شود

اینترنت همراه شکلی از فناوری اینترنت است که می‌تواند در شرایط و موقعیت‌های مختلف، کاربر را به فضای آنلاین متصل کند. اینترنت همراه عموماً فرمتی قابل حمل و بی‌سیم دارد.

مودم‌های همراه به کمک سیمکارتی که در درون‌شان تعبیه شده است، سیگنال‌های 4G یا 3G منتشر شده توسط اپراتورها را دریافت می‌کنند. سپس، سیستم به‌کاررفته در طراحی این مودم‌ها، سیگنال‌های دریافتی را پردازش کرده و آن‌ها را به شکل سیگنال وای‌فای به اطراف منتشر می‌کنند. بدین ترتیب، شبکه‌ای از وای‌فای در محیط پیرامون مودم ایجاد می‌شود؛ شبکه‌ای که برای اتصال به آن، کافی است گیرنده دیوایس‌تان را روشن کنید. در حقیقت، مودم در این فرآیند مانند یک مبدل عمل می‌کند.

برندهای مودم‌ جیبی موجود در ایران

برخی از برندهای مودم‌های سیم کارتی موجود در ایران عبارتند از:

• دی لینک؛
• تندا؛
• نت گی؛
• زد تی ای؛
• آلکاتل؛
• تی‌ پی لینک؛
• هوآوی؛
• شیائومی؛
• و… .

ایزی مارکت این مودم‌های سیم کارت خور را پیشنهاد می‌کند

• اولین پیشنهاد ایزی مارکت به کاربرانش مودم همراه ۴G/LTE دی لینک مدل DWR-932C ، مودمی قابل حمل و دوست داشتنی است از برندی معتبر. دو‌‌عدد آنتن قدرتمندی که درون این محصول تعبیه شده‌اند، آن را برای انجام هر مدل کاری مناسب می‌کنند؛ از کارهای اداری گرفته تا انجام کارهای روزمره‌ی اینترنتی.
• پیشنهاد بعدی ما مودم روتر بی‌سیم LTE/4G دی لینک مدل DWR-M960 است. این مودم تجربه‌ای فوق‌العاده از اینترنت پرسرعت را در اختیار کاربرانش می‌گذارد، به‌گونه‌ای که سرعت دانلود آن به 150 مگابایت‌برثانیه و سرعت آپلودش به 50 مگابایت‌بر‌ثانیه می‌رسد
• پیشنهاد سوم ما مودم روتر بی‌سیم LTE/4G دی لینک مدل DWR-M921 است؛ مودمی با دو آنتن خارجی LTE با قدرت 5dBi و دو آنتن خارجی Wi-Fi با قدرت 5dBi. این مودم می‌تواند به شبکه‌های 3G، 4G و LTE متصل شود و سرعت بی‌سیمی معادل 300Mbps در اختیار کاربران قرار دهد.

سخن پایانی

تمام اطلاعاتی که درباره‌ی مودم سیم کارت خور در اختیارتان قرار دادیم، خبر از گسترش روز‌به‌روز یک فناوری نوین در زمینه‌ی ارتباطات می‌دهند؛ فناوری کاربردی و مهمی که به‌طور مستقیم، روی روند زندگی روزمره‌ی ما تاثیر می‌گذارد. مودم‌های جیبی اگرچه سال‌ها است که وارد بازار فناوری شده‌اند، تعداد طرفداران آن‌ها طی یک سال اخیر به شکل چشمگیری افزایش پیدا کرده است؛ بسیاری افزایش چشمگیر در تعداد کاربران این مودم‌ها را ناشی از بروز نیازهای جدید در دنیای فناوری کشور می‌دانند. حتی اگر به مودم‌های باسیم متصل به خطوط تلفن همراه نیز دسترسی داشته باشید، باز هم خریداری یکی از این مودم‌های سیم کارتی می‌تواند برایتان کارراه‌انداز باشد؛ دلیل عمده‌اش هم این است که مودم‌های سیم کارتی کم‌تر از سایر مودم‌ها دچار نوسان در آنتن دهی و اختلال در سیگنال می‌شوند؛ حال اینکه، در بسیاری از موارد، مودم‌های وابسته به خطوط در کل قابل استفاده نیستند.

سؤال من از شما این است که آیا با وجود تمام دلایل و مستندات ذکر شده، همچنان فناوری‌های مانند هات اسپات تلفن همراه را به مودم‌های جیبی ترجیح می‌دهید؟ اگر بخواهید مودم سیم کارت خور بخرید، کدام نوعش را ترجیح می‌دهید؛ آن‌که با باتری کار می‌کند یا آن‌که به برق متصل می‌شود؟ اگر مودم سیم کارت خور دارید، برای ما بنویسید که عجیب‌ترین مکان‌هایی که تاکنون از این مودم‌ها استفاده کرده‌اید کجا بوده‌اند؟ همین طور اگر این مودم‌ها کارتان را در یک شرایط بحرانی راه انداخته‌اند، برای ما درباره‌ی آن هم بنویسید. منتظرتان هستیم.